Yaşam sonlar, başlangıçlar ve ikisi arasındakilerden ibaret. Kimimiz bu geçişleri çok daha ustaca karşılarken kimimiz de dağılabiliyor, tutunuyor ya da unutabiliyor. Herhangi türden bir ilişki bittiğinde hayatta kalmaya çalışmak bir şeyken çiçeklenebilmek bambaşka bir şey. İlişkiler başlar ve biter, sevgiyse bakidir. Her sevdiğimizle sandığımız düzeyden ilişkili olmamız gerekmez. İlişki bambaşka nitelikler ve belli bir rezonans gerektirir ve sonlandığında sevgi ve saygıyla açması gerekeni açıyor; nihayetine eriyorsa başarılıdır. Bunun büyük ölçüde böyle olmasını sağlayan şeyler; inayet, bakış açınız ve ilişkiyle beraber kendi üstünüzde çalışmanız!

Değer atfettiğimiz bir şey sonlandığında mümkün olan en kalıcı, hızlı ve ışıklı biçimde yolu sürmek için ufak ama etkili tavsiyeler;

Durumu mutlaka 4 boyuttan değerlendirin ve kendinize mümkün olan en kısa sürede bir ajanda/haritalandırma yapın. Gerekiyorsa tereddüt etmeden güvendiğiniz kaynaklardan destek alın. İster beden ister zihin/duygu ister ruh boyutundan bakın, alıştığınızdan çıkıp yeni, nisbeten bilinmeyene adım atacağınız bir dönem bu muhtemelen. Bu nedenle en başından…

Tüm bunları yapmanın sabit bir yolu yok. Sizin hız, bünye, ihtiyaç ve parmak izinize göre şekillenecek. Kimimize iyi gelen kimimize gelmeyebiliyor. Bazen ego ve ruha iyi gelen de farklı olabiliyor. Nicelik ve nitelikse zaten farklı şeyler… Eğer tek bir şey hatırlayacaksanız;

Her son yeni bir başlangıç önemli olan tadının nasıl olacağı ve bunu belirleyen sizsiniz. Nasıl hissetmek istiyorsanız öyle yazın hikayenizi. Baktığınızda ve zamanla içinden geçerken tamam mısınız, razı mısınız?

Kolaylık, ferahlık, neşe ve ihtişamla olsun sizi size taşısın dilerim.

Ahu BİRLİK